72/ 23- 9 9. و بدرستى كه ما بوديم كه همىنشستيم از آن آسمان در نشستهگاههاى براى شنودن، پس هر كه نيوشه كند اكنون يابد براى خود آتشى نگاه داشته در كمين. 10. و بدرستى كه ما نمىدانيم ا بدى خواسته شد به آنانى كه هستند در زمين يا خواست به ايشان پروردگار ايشان راه راستى. 11. و بدرستى كه ما از ماست بسامانان و از ماست جز آن، بوديم خداوندان راهها پراكندگان مختلف. 12. و بدرستى كه ما پنداشتيم كه هرگز بيچاره نيابيم خداى را در زمين و هرگز عاجز نيابيم او را درو گريختنى از عذاب. 13. و بدرستى كه ما چون شنويديم راه راست را گرويديم به آن، پس هر كه بگرود به خداى خويش پس نترسد از كاستن ثواب و نه از بردن حق و افزودن عقاب. 14. و بدرستى كه ما از ما هستند مسلمانان و از ما هستند دور افتادگان از راه، پس هر كه گرويد پس اينان جستند راه راست را و يافتند. 15. و امّا دور افتادگان از راه، پس باشند مر دوزخ را هيمه. 16. و بدرستى كه شأن [731] اگر راست بايستادندى اهل مكّه بر اين راه اسلام، هراينه داديمى ايشان را آبى بسيار قيل مال و نعمت بسيار. 17. تا كه آزمون كنيم ايشان را در آن و هر كه روى گرداند از ياد به توحيد پروردگار خويش درآرد او را در عذابى سخت و تند. 18. و بدرستى كه مزگتها مر خداى راست، پس مخوانيد با خداى هيچ كسى را. 19. و بدرستى كه چون بيستاد بنده خداى مصطفى عليه السّلام به بطن نخله همىخواند او را خواستند پريان كه بودندى برو بر هم افتاده از لذّت و حلاوت قرآن. 20. گفت هراينه هراينه همىخوانم پروردگار خويش را و نمىآرم انباز به او هيچ كسى را. 21. بگو تو اى محمّد، بدرستى كه من نتوانم بىهدايت خداى براى شما دفع گزندى و نه نمودن راه راستى. 22. بگو بدرستى كه من هرگز نرهاند مرا از عذاب خداى هيچ كسى و هرگز نيابم از فرود او هيچ پناهى. 23. مگر رسانيدن پيغامى از خداى و پيغامهاى رسانيدنيهاى او و هر كه نافرمانى كند خداى را و پيغمبر او را، پس بدرستى كه مرو راست آتش دوزخ، جاويد ماندگان در آن آتش هميشه.