72/ 28- 24 24. زمان ده ايشان را تا چون بينند آن چه را كه بيم كرده مىشوند به آن پس زودا كه دانند كه كيست سستتر از جهت يارى دهنده يارىگر و اندكتر از جهت شمار. 25. بگو يا محمّد نمىدانم ا نزديك است آن چه بيم كرده مىشويد به آن يا گرداند مرو را پروردگار من روزگارى تأخيرى. 26. او داناى هر ناپيداست پس ديدهور نكند بر ناپيدا و نهان خود هيچ كسى را. 27. مگر [1] آنى را كه پسنديد از فرستاده، پس بدرستى كه او در آرد از پيش او و از پس او نگهبانى نگهبانانى از ملئكه. 28. تا كه داند [732] كه بدرستى كه رسانيدند پيغامهاى رسانيدهاى پروردگار خويش را و گرد فرا گرفت و دانست به آنچه هست نزد ايشان و شمرد و دانست هر چيزى را شمار شماردنى شمارده. مزّمّل، مكّى، 20 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 73/ 12- 1 1. اى مرد جامه در سر كشنده اى خود را در جامه پيچيده. 2. برخيز به نماز در شب مگر اندكى. 3. نيمه [ا] ز آن شب يا كم كن ازو نيمه اندكى. 4. يا بيفزاى بر آن و بخوان به حفظ و قوت و اداى حروف اين نبى ر [2] برخواندنى. 5. بدرستى كه ما زودا فرو آريم اندازيم بر تو گفتارى گران مايه در شرف. 6. بدرستى كه ساعتهاى شب آن سختترست از جهت موافقت دل و زبان و درستر است از جهت گفتار و خواندن. 7. بدرستى كه مر تراست يا محمّد در روز گشتنى به شغل [3] نبوّت دراز. 8. و ياد كن نام پروردگارت را و بريده شو به سوى او بريدنى. 9. او پروردگار خاور و باختر نه خدايى مگر او، پس فراگير او را كارساز. 10. و به شكيب باش بر آن چه همىگويند و ببر ازيشان بريدنى زيبا. 11. و گذار مرا و دروغ دارندگان حق را، خداوندان ناز و كامرانى و بپاى ايشان را پاييدن اندكى تا روز بدر. 12. بدرستى كه به نزديك ماست بندهايى گران و آتش بزرگى افروخته. [1]. م: «گر» [2]. نبى ر- نبى را [3]. م: «بشعل»