ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 509

78/ 40- 38
38. آن روز كه بايستد جبرئيل و فرشتگان رس رس، سخن نگويند نتوانند گفت مگر آنى كه دستورى داد او را خداى مهربان و گفت راست يعنى كلمه توحيد.
39. آنت آن روز درست و سزا استوار پس هر كه خواهد فراگيرد به سوى پروردگار خويش جاى بازگشتى.
40. بدرستى كه ما بيم كرديم و [تر] سانيديم شما را از شكنجه نزديك روز بدر و قيل عذاب آخرت روزى كه نگرد بيند مرد آنچه پيش فرستاد دو دست او و گويد آن ناگرونده، اى گروه من كاشكى من بودمى خاك.
نازعات، مكّى، 46 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 79/ 23- 1
1. سوگند كشندگان كشيدنى.
2. و گشايندگان گشادنى.
3. و شناوكنندگان شناو كردنى.
4. پس پيشى گيرندگان پيشى گرفتنى.
5. پس انديشه كنندگان كارى را.
6. روز جنبد جنبنده [1].
7. از پى درآيد آن را از پى درآينده.
8. دلها آن روز لرزنده.
9. چشمهاى آن ترسنده.
10. گويند اما هراينه بازگردانيدگان در پى؟
11. ا چون باشيم استخوانها پوسيده؟ [745]
12. گفتند آنت آنگاه بارى زيان‌كار.
13. پس بدرستى كه آن بانگ برزدنى يكى.
14. پس ناگاه ايشان به روى زمين.
15. ا هيچ آمد ترا سخن موسى؟
16. چون خواند او را پروردگارش به رود پاك كرده طوى نام.
17. برو به فرعون، بدرستى كه او گذشت از اندازه.
18. پس بگوى ا هيچ مر ترا به كه پاك شوى؟
19. و راه نمايم ترا به پروردگارت پس ترسى.
20. پس نمود او را نشان بزرگتر.
21. پس به دروغ داشت و نافرمانى كرد.
22. باز پس برگشت مى‌كوشد. 23. پس گرد كرد پس آواز داد.

[1]. م: «جنبذه»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 509

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست