79/ 46- 24 24. پس گفت من پروردگار شما برتر. 25. پس گرفت او را خداى شكنجه بازپسين و نخستين. 26. بدرستى كه در آنت هراينه از پى فرا رفتنى مر آنى را كه ترسد. 27. ا شما سختر آفرينش يا آسمان برافراشت آن را؟ 28. بلند كرد آسمانه آن را پس راست كرد آن را. 29. و تاريك كرد شب آن را و بيرون آورد روز آن را. 30. و زمين را پس آنت گسترد آن را. 31. بيرون آورد از آن آب آن را و چرازار آن را. 32. و كوهها را بيخ آور كرد آن را. 33. برخوردارى مر شما را و مر ستوران شما را. 34. پس چون آيد رستخيز بزرگتر. 35. روز [كه] ياد آرد مردم آنچه كوشيد. 36. و بيرون آورده شود دوزخ مر آن را كه بيند. 37. پس بر هر تقدير آنى كه گذشت از اندازه. 38. و گزيد زندگانى نزديكتر. 39. پس بدرستى كه دوزخ آن پناه جاى. 40. و امّا آنى كه ترسيد [746] جاى پروردگار خويش و بازداشت تن را از كام. 41. پس بدرستى كه بهشت آن پناه جاى. 42. مىپرسند ترا از رستخيز، كى پديد آوردن آن؟ 43. در چه تو از ياد كرد آن؟ 44. به پروردگارت پايان آن. 45. از آنكه تو بيم كننده آن كه ترسد از آن. 46. همانا كه ايشان روز كه بينند آن را درنگ نكردند مگر شبانگاهى يا چاشت آن. عبس، مكّى، 42 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 80/ 2- 1 1. روى ترش كرد و برگشت. 2. كه آمد او را نابينا.