ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 54

3/ 125- 118
118. اى آنانى كه گرويدند! مگيريد دوست نهانى از فرود خويش، فرو نگذارند شما را تباهى، دوست داشتند آنچه رنجور شويد. بدرستى كه پيدا شد دشمنادگى از دهنهاى ايشان و آنچه نهان كند سينه‌هاى ايشان بزرگتر.
بدرستى كه پيدا كرديم براى شما نشانها را اگر هستيد خرد داريد.
119. آ شما اينان دوست مى‌داريد ايشان را و دوست نمى‌دارند شما را و مى‌گرويد به نامه همه آن، و چون رسند شما را گويند گرويديم و چون تنها شوند بخايند بر شما انگشتان را از خشم، بگوى: ميريد به خشم خويش بدرستى كه خداى دانا به خداوند سينه‌ها.
120. اگر ببسايد شما را نيكى، اندوهگين كند ايشان را و اگر رسد شما را بدى شاد شوند بدان، و اگر شكيبايى كنيد و پرهيزيد زيان نكند شما را سگالش بد ايشان چيزى. بدرستى كه خداى بدانچه همى‌كنند [1] فرا رسنده.
121. و چون بامداد برون آمدى از كسانت ساخته مى‌كنى گروندگان را نشستگاههاى براى جنگ و خداى شنوا دانا.
122. چون آهنگ كرد دو گروه از شما كه بددلى كنند و خداى دوست ايشان دو، و بر خداى پس كار باز گذاردا گروندگان.
123. و هراينه [79] يارى داد شما را خداى به بدر و شما خواران، پس بترسيد از خداى تا مگر شما سپاس دارى كنيد.
124. چون گفتى مر گروندگان را، ا هرگز بس نكند شما را كه يارى دهد شما را پروردگار شما به سه هزار از فرشتگان فرو آورده شدگان؟
125. آرى، اگر شكيبايى كنيد و پرهيزيد و آيند شما را از جوش خويش، اين يارى دهد شما را پروردگار شما به پنج هزار از فرشتگان نشان كنندگان.

[1]. م: «كننده»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 54

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست