خرماست» (واژهنامه بندهشن، ص 229) «و از خرمابنان از كاردوى آن شاخهاى نزديك يكديگر» (ترجمه تفسير طبرى، ص 453) براى شواهد بيشتر-: قرآن قدس، ص 75 و 349؛ ترجمه تفسير طبرى، ص 1499 و 1741 و 1962؛ ترجمه و قصههاى قرآن، 223 و 736 و 1105 و 1149؛ تفسير شنقشى، ص 154؛ نزهت نامه علائى، ص 213؛ چند برگ تفسير قرآن عظيم، ص 29. كارده غلافها و كاردهها: الْأَكْمامِ در آن (زمين) است ميوه (گوناگون) و خرمابنان خداوند غلافها و كاردهها (جايگاههاى ميوه و شكوفه) فِيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمامِ (رحمن 11) كاژ كاژهاى: سُقُفاً هراينه گردانيديمى آن (كس را) كه نمىگرود به خداى مهربان (براى) مرخانههاى ايشان كاژهاى از سيم لَجَعَلْنا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ (زخرف 33) كاژ يا كاج كه در اين ترجمه- تفسير در برابر سقف و سماء آمده صورت ديگرى است از كاز و كازه كه در لغت به معنى چفته و خانه كوچك و سايهگاه و خانهاى كه از علف و نى مىسازند. «و كرديم ما آسمان را كازى نگاه داشته» (ترجمه و قصههاى قرآن، ص 644) «بلند برآورد كاز آن را تمام كرد آن را» (ترجمه و قصههاى قرآن، ص 1294)-: ترجمه و قصههاى قرآن، ص 47 و 514 و 571 و 1307؛ كشف الاسرار، ج 1، ص 96، ج 10، ص 365؛ تفسير نسفى، ص 516؛ شرح احوال رودكى، ص 539؛ شاعران بىديوان، ص 162؛ ديوان سوزنى، ص 407؛ مثنوى، ج 1، ص 86، ج 3، ص 336؛ كليات شمس، ج 3، ص 223؛ ج 5، ص 113؛ معارف بهاء ولد، ج 1، ص 16؛ ديوان سيف اسفرنگ، ص 490؛ تكمله الاصناف، ص 300 و 365 و 443؛ گرشاسبنامه، ص 312.