ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 59

3/ 170- 162
162. ا پس آنى كه پى‌روى كرد خشنودئ خداى را همچو آنى كه سزاوار شد به خشمى از خداى؟ و جايگاه پناه او دوزخ و بد جاى بازگشت.
163. ايشان پايه‌گاهها نزد خداى و خداى بيناست بدانچه مى‌كنند.
164. هراينه سپاس نهاد خداى بر گروندگان چون فرستاد در ايشان فرستاده از تنهاى ايشان، مى‌خواند بر ايشان نشانهاى او را و پاك مى‌كند ايشان را و مى‌آموزد ايشان را نامه و سخن درست و بدرستى كه بودند از پيش هراينه در گمراهى [86] پيدا.
165. ا و چون رسد شما را رسنده، يافتيد دو مانند آن، گوييد از كجا اين؟ بگوى، آن از نزديك تنهاى شما. بدرستى كه خداى بر هر چيزى توانا.
166. و آنچه رسيد شما را روزى فراهم رسيد دو انبوهى، پس به دستورى خداى و تا داند گروندگان را.
167. و تا داند آنانى را كه دورويى كردند و گفته شد مر ايشان را: بياييد كشش كنيد در راه خدا [1] يا دور كنيد، گفتند:
اگر دانستيمى كشش كردن را هراينه پى‌روى كرديمى شما را. ايشان مر ناگرويدن را در آن روز نزديكتر از ايشان مرگرويدن را. مى‌گويند به دهنهاى [2] خويش آنچه را كه نيست در دلهاى ايشان و خداى داناتر به آنچه مى‌پوشند.
168. آنانى كه گفتند مر ياران خويش را و نشستند، اگر فرمان بردندى ما را نه كشته شدندى. بگوى، پس دور كنيد از تنهاى خويش مرگ را اگر هستيد راست‌گويان.
169. و مپنداردا هراينه آنانى را كه كشته شدند در راه خداى مرده‌گان، نه كه زندگان نزد پروردگار خويش روزى داده شوند.
170. شادان به آنچه داد ايشان ر [3] خداى از افزونى خويش و شادى مى‌كنند به آنانى كه نرسيدند به ايشان از پس ايشان كه نه ترسى [87] بر ايشان و نه ايشان اندوهگن شوند.

[1]. م: «كنيد»
[2]. م: «وهنهاى»
[3]. ايشان ر- ايشان را

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 59

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست