ترجمه قرآن - ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن جلد : 1 صفحه : 696

هُدَى (آل عمران 73) كيش الْهَدْيَ (مائده 97) گوسفند فرستاده سوى مكه هُدىً* (بقره 97؛ جاثيه 11) رهنماى هُدىً* (آل عمران 96؛ اعراف 154) راه نمايشى هُدىً* (انعام 154؛ كهف 13) رهنمودنى هُدىً* (انعام 157؛ قصص 50؛ لقمان 3) رهنمايشى هُدىً (لقمان 20) راهنمايش لا هُدىً (حج 8) بى‌حجتى لَهُدىً (نمل 77) (هراينه) راه نمودن بِالْهَزْلِ (طارق 14) بيهوده فَهَزَمُوهُمْ (بقره 251) (پس) شكستند ايشان را هُزُواً* (مائده 58؛ لقمان 6؛ جاثيه 9) فسوس كَهَشِيمِ (قمر 31) (همچو) كوفته و ريزيده هَشِيماً (كهف 45) ريزه كوفته هَضِيمٌ (شعراء 148) باريك و نازك، نرم و پخته هَلَكَ (حاقه 29) بشد هَلُوعاً (معارج 19) زود زارى كننده هَمَّ (مائده 11) آهنگ كرد هَمَّازٍ (قلم 11) بدگوى لَهَمَّتْ (نساء 113) (هراينه) آهنگ كردى هَمَّتْ (يوسف 24) آهنگ كرد هُمَزَةٍ (همزه 1) بدگويى به پس هَمْساً (طه 108) آوازى نرم و اندك هَمُّوا (توبه 13) آهنگ كردند هُنالِكَ (آل عمران 38) آنجات هَنِيئاً* (نساء 4؛ حاقه 24) گوارنده هَنِيئاً (طور 19) گوارنده، نوشتان باد هَواءٌ (ابراهيم 43) تهى هُونٍ (نحل 59) خوارى هَوْناً (فرقان 63) به آرام و فروتنى الْهَوى‌ (ص 26) آرزوى تن الْهَوى‌ (نجم 3) وايه دل الْهَوى‌ (نازعات 40) كام هَيِّئْ (كهف 10) بساز كَهَيْئَةِ (آل عمران 49) (همچو) پيكر الْهِيمِ (واقعه 55) اشتران هوشا زده واجِفَةٌ (نازعات 8) لرزنده بِالْوادِ (نازعات 16) (به) رود وادِياً (توبه 121) رودكده وارِدُها (مريم 71) آينده او وارِدَهُمْ (يوسف 19) پيش رو خويش، به آب آينده وارِدُونَ (انبياء 98) آيندگان واسِعٌ (مائده 54) فراخ واسِعَةٍ (انعام 147) فراخ واعَدْنا (اعراف 142) نويد داديم واقٍ (رعد 34) نگه‌دار واقٍ (رعد 37) نگه‌بان الْواقِعَةُ (واقعه 1) افتادن والِدٍ (بلد 3) زاينده واهِيَةٌ (حاقه 16) سست و از هم شده و گردى ببوده وَبالَ (مائده 95) عقوبت الْوَتْرِ (فجر 3) طاق وُجْدِكُمْ (طلاق 6) توانايى و دست‌رس خويش لَوَجَدُوا (نساء 64) (هراينه) يافتندى وَجِلَةٌ (مؤمنون 60) ترسكار وَجِلُونَ (حجر 52) هراسان وَجَّهْتُ وَجْهِيَ (انعام 79) يك رويه كردم روى خويش را وِجْهَةٌ (بقره 148) رويگاه وَجْهَهُ (انعام 52) خشنودئ او وَجِيهاً (آل عمران 45) روى شناسى وَجِيهاً (احزاب 69) روى شناس، شكوهمند و گرامى الْوُحُوشُ (كوّرت 5) چارپايان دشتى وَدًّا (نوح 23) ود (م: دو) ما وَدَّعَكَ (ضحى 3) نگذاشت ترا وَدُودٌ (هود 90) دوستدار الْوَدُودُ (بروج 14) دوست‌دار وَرَثَةِ (شعراء 85) ميراث‌داران وَرَدَ (قصص 23) آمد الْوِرْدُ (هود 98) درآمدن جاى وِرْداً (مريم 86) آيندگان به آب از تشنگى وَرْدَةً (رحمن 37) گلگون، سرخ وِزْراً (طه 100) بارى و بزه‌اى الْوَزْنُ (اعراف 8) سنجيدن وَزَنُوهُمْ (مطففين 3) سنجند ايشان را وَزِيراً (طه 29) دستور و هم‌پشت وَزِيراً (فرقان 35) دستور، يارى وَسَطاً (بقره 143) ميانه فَوَسَطْنَ (عاديات 5) (پس) در ميان شدند الْوُسْطى‌ (بقره 238) ميانگى وَسِعَ* (بقره 255؛ اعراف 89) گنجانيد وَسِعَ (انعام 80) فرا رسيد وَسِعَ (طه 98) فرا رسيد و گنجانيد

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن جلد : 1 صفحه : 696

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست