ترجمه قرآن - ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن جلد : 1 صفحه : 699

يُحافِظُونَ (معارج 34) پيوستگى همى‌كنند يُحاوِرُهُ (كهف 34) سخن مى‌گرداند با او يُحْبَرُونَ (روم 15) شاد كرده مى‌شوند يَحْبِسُهُ (هود 8) باز دارد آن را سَيُحْبِطُ (محمد 32) (زودا كه) ناچيز كند لَيَحْبَطَنَّ (زمر 65) (هراينه) ناچيز شود لا يَحْتَسِبُ (طلاق 3) اميد ندارد لَمْ يَحْتَسِبُوا (حشر 2) چشم نداشتند يَحْتَسِبُونَ (زمر 47) چشم مى‌دارند يُحْدِثُ (طه 113) نوگرداند يُحْدِثُ (طلاق 1) پديد آرد يَحْسُدُونَ (نساء 54) بدخواهى مى‌كنند يُحْشَرُونَ* (انعام 38؛ فرقان 34) گرد كرده شوند يَحْشُرُهُمْ (انعام 128) گرد كنيم ايشان را لا يَحُضُّ (حاقه 34) بر نمى‌انگيخت لا يَحُضُّ (ماعون 3) بر نمى‌انگيزد لا يَحْطِمَنَّكُمْ (نمل 18) نشكند شما را فَيُحْفِكُمْ (محمد 37) (پس) الحاح كند شما را يُحِقَّ (انفال 7) پديد كند لِيُحِقَّ (انفال 8) (تا) راست كند يُحِقُّ* (يونس 82؛ شورى 24) درست كند يَحْكُمُ* (بقره 113؛ مائده 95) داورى كند يَحْكُمُ (ممتحنه 10) داور همى‌كند لِيَحْكُمَ (آل عمران 23) (تا) داور كند يُحْكِمُ (حج 52) درست كند يُحَكِّمُوكَ (نساء 65) داور كنند ترا يَحْكُمُونَ (انعام 136) داورى مى‌كنند يَحْكُمُونَ (جاثيه 21) داورى همى‌كنند لا يَحِلُّ (نساء 19) نشايد يُحَلَّوْنَ (حج 23) آراسته كرده شوند يُحَلَّوْنَ (ملائكه 33) زيور كرده شوند لا يَحِيقُ (گرد در نيايد، در نرسد يَخْتانُونَ (نساء 107) مى‌كاهند يَخْتَصُّ (بقره 105) يگانه خود كند يَخْتَلِفُونَ* (بقره 113؛ يونس 93) ناسازى مى‌كردند يَخْتَلِفُونَ (نحل 39) نمى‌سازند يَخْتَلِفُونَ (نحل 124) ناسازى همى‌كردند يَخْتَلِفُونَ (نمل 76) خلاف مى‌كنند يَخْتَلِفُونَ (سجده 25) اختلاف همى‌كردند يَخْتَلِفُونَ (زمر 3) ناسازى مى‌كنند يَخْتَلِفُونَ (زمر 46) به هم مى‌ساختند (ش: به هم نمى‌ساختند) يَخْذُلْكُمْ (آل عمران 160) فروگذارد شما را يَخْرُصُونَ (انعام 116) گزاف همى‌گويند يَخْرُصُونَ (زخرف 20) دروغ مى‌گويند لَمْ يَخِرُّوا (فرقان 73) بر رو نيفتند لِيُخْزِيَ (حشر 5) (تا كه) رسوا كند يُخْسِرُونَ (مطففين 3) كم كنند لْيَخْشَ (نساء 9) بترسدا يَخْصِفانِ* (اعراف 22؛ طه 121) همى‌دوختند يَخْلُ (يوسف 9) تنها ماند فَلَنْ يُخْلِفَ (بقره 80) (پس هرگز) ديگر نكند لا يُخْلِفُ (آل عمران 9) اختلاف نكند لا يُخْلِفُ (رعد 31) ديگر نكند لَنْ يُخْلِفَ (حج 47) ديگر نكند يَخْلُفُونَ (زخرف 60) از پى درمى‌آيند يَخُوضُوا (زخرف 83) گفت و گوى مى‌كنند يَخُوضُوا (معارج 42) گفت و گوى كنند يَخُوضُونَ (انعام 68) درآيند يُدَبِّرُ* (يونس 3؛ رعد 2؛ سجده 5) همى‌سازد لِيُدْحِضُوا (كهف 56) (تا) بلغزانند لِيُدْحِضُوا (مؤمن 5) (تا) بگردانند يَدْرَؤُا (نور 8) باز دارد، دور كند يُدْرِكْهُ (نساء 100) دريابد او را يَدُسُّهُ (نحل 59) پنهان كندش فَلْيَدْعُ (علق 17) (پس) خواندا يُدْعَوْنَ (قلم 42) خوانده شود يُدَعُّونَ (طور 13) رانده شوند فَيَدْمَغُهُ (انبياء 18) (پس) نيست كند او را فَيُدْهِنُونَ (قلم 9) (پس) در سازند ايشان بِيَدَيَّ (ص 75) (به) يدين خود لا يَدِينُونَ (توبه 29) نمى‌ورزند يَذَّكَّرُونَ (اعراف 26) درانديشند يُراؤُنَ (نساء 142) نمايش كنند لِيَرْبِطَ (انفال 11) (تا) بربندد فَلْيَرْتَقُوا (ص 10) (پس) برآيندا لا يُرَدُّ* (انعام 147؛ يوسف 110) بازگردانده نشود لِيُرْدُوهُمْ (انعام 137) (تا) نيست كنند ايشان را يُرْسِلُ (زمر 42) باز فرستد لا يَرْضى‌ (نساء 108) نپسندد يَرْغَبُ عَنْ (بقره 130) بى‌آهنگ شود از لا يَرْغَبُوا (توبه 120) نخواهند يَرْفَعُهُ (ملائكه 10) بردارد آن را يَرْكُضُونَ (انبياء 12) مى‌دويدند به شتاب يَرْمُونَ (نور 4) دشنام اندازند به زنا لا يَزالُ (رعد 31) هميشه لا يَزالُ (حج 55) همواره‌

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن جلد : 1 صفحه : 699

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست