4/ 84- 78 78. هر جا كه باشيد دريابد شما را مرگ و اگر باشيد در كوشكهاى برافراشته و اگر رسد ايشان را نيكويى، گويند: اين از نزد خداى و اگر [109] رسد ايشان را بدى گويند اين از نزد تو. بگوى: همه از نزد خداى، پس چيست مر اينان گروه را نخواهند كه دريابند سخنى؟ 79. هر چه رسد ترا از نيكويى پس از خداى و هر چه رسد ترا از بدى پس از تن تو. و فرستاديم ترا براى مردمان فرستاده و بسنده به خداى گواه. 80. هر كه فرمان برد فرستاده را پس بدرستى كه فرمان برد خداى را و هر كه برگشت پس نفرستاديم ترا بر ايشان نگهبان. 81. و همىگويند: فرمان بردارى، پس چون بيرون شوند از نزد تو بسگالد به شب گروهى از ايشان جز آنى كه مىگويى و خداى مىنويسد آنچه به شب مىسگالند پس روى گردان از ايشان و كار باز گذار بر خداى و بسنده خداى كارساز. 82. ا پس نينديشند در نبى را و اگر بودى از نزد جز خداى هراينه يافتندى درو ناهموارئ بسيار؟ 83. و چون آيد ايشان را كارى از بىبيمى يا ترس، آشكارا كنند آن را، و اگر بازگردانيدندى به سوى فرستاده و به سوى خداوندان كار ازيشان، هراينه بدانستى آن را آنانى كه بيرون آرند آن را ازيشان و اگر نه افزونى [110] خداى بر شما و بخشايش او هراينه پىروى كردى ديو را مگر اندكى. 84. پس كشش كن در راه خداى، خواسته نشوى مگر تنت را و برانگيز گروندگان را شايد كه خداى كه باز دارد سختى آنانى را كه نگرويدند و خداى سختر سختى و سختر شكنجه كردن.