4/ 135- 128 128. و اگر زنى ترسد از شوهر خويش ناسازى يا روى گردانيدنى، پس نه گناهى بر ايشان كه آشتى كنند در ميان خويش آشتئ و آشتى بهتر. و آورده شد تنها تنگ دلى. و اگر نيكويى كنيد و پرهيزيد پس بدرستى كه خداى هست به آنچه همىكنيد آگاه. 129. و هرگز نتوانيد كه داد كنيد ميان زنان و اگر چه آرزو كنيد، پس مچسبيد همه چسبيدنى پس گذاريد او را همچو آويخته، و اگر بسامان باشيد و پرهيزيد، پس بدرستى كه خداى هست آمرزگار بخشاينده. 130. و اگر جدا شوند، بىنياز كند خداى هر يكى را از فراخى خويش، و هست خداى فراخ درستكار. 131. و مر خداى راست آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمين است. و هراينه اندرز كرديم آنانى را كه داده شدند نامه را از پيش شما و شما را كه پرهيزيد از خداى، و اگر نگرويد پس بدرستى كه مر خداى راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و هست خداى بىنياز ستوده. 132. و مر خداى راست آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمين و بسنده خداى كارساز. 133. اگر خواهد برد شما را اى مردمان و آرد ديگران را و هست [120] خداى بر آنت توانا. 134. هر كه باشد كه خواهد پاداشت اين جهان، پس نزد خداى پاداشت اين جهان و آن جهان، و هست خداى شنوا بينا. 135. اى آنانى كه گرويديد! باشيد ايستادگان به داد، گواهان مر خداى را و اگر چه بر تنهاى شما يا پدر و مادر و نزديكتران، اگر باشد توانگر يا درويش پس خداى سزاوارتر به ايشان، پس پىروى مكنيد كام دل را كه بگرديد و اگر پيچيد يا روى گردانيد پس بدرستى كه خداى هست به آنچه همىكنيد آگاه.