5/ 23- 18 18. و گفت جهودان و ترسايان: ما پسران خداييم و دوستان او، بگوى: پس چرا عذاب كند شما را به گناهان شما؟ نه كه شما آدميانيد از آنى كه آفريد مىآمرزد مر آنى را كه مىخواهد و عذاب كند آنى را كه خواهد و مر خداى راست پادشاهئ آسمانها و زمين و آنچه ميان آن هر دو و به سوى اوست بازگشت. 19. اى خداوندان نامه! هراينه آمد شما را فرستاده ما، پديد كند مر شما را بر سستى از پيغمبران كه گوييد نيامد ما را از مژده دهنده و نه بيم كننده، پس بدرستى كه آمد شما را مژده دهنده و بيم كننده و خداى بر هر چيزى تواناست. 20. و چون گفت موسى مر گروه خويش را اى گروه! ياد كنيد نيكوداشت خداى را بر شما چون گردانيد در شما پيغمبران و گردانيد شما را پادشاهان و داد شما را آنچه نداد كسى را از جهانيان. 21. اى گروه! در آييد زمين پاك گردانيده آنى كه نوشت خداى براى شما و برمگرديد بر پسهاى خويش پس بازگرديد زيانكاران. [134] 22. گفتند: اى موسى! بدرستى كه در آن گروهى گردن كشان و بدرستى كه ما در نياييم آن تا بيرون آيند از آن پس اگر بيرون آيند از آن پس بدرستى كه ما درآيندگان. 23. گفت دو مرد از آنانى كه مىترسند كه نيكويى كرد خداى بر ايشان، در آييد بر ايشان آن در، پس چون درآييدش پس بدرستى كه شما به آيندگان و بر خداى پس كار باز گذاريد اگر هستيد گروندگان.