5/ 40- 33 33. بدرستى كه پاداشت آنانى كه جنگ مىكنند با خداى و پيغمبر او و كوشند در زمين تباهكارى را كه كشته كرده شوند يا به دار كرده شود [136] يا بريده شود دستهاى ايشان و پايهاى ايشان از ناهموارى يا رانده شوند از زمين، آنت مر ايشان را رسوايى در اين جهان و مر ايشان راست در آن جهان عذابى بزرگ. 34. مگر آنانى كه بازگشتند از پيش كه توانا شويد بر ايشان پس بدانيد كه خداى آمرزگار است بخشاينده. 35. اى آنانى كه گرويدند! بترسيد از خداى و جوييد به او نزديكى و كوشيد در راه او تا مگر شما فيروزى يابيد. 36. بدرستى كه آنانى كه نگرويدند، اگر كه مر ايشان را آنچه در زمين همه و مانند او با او تا بخرند به آن از شكنجه روز رستخيز، پذيرفته نشدى ازيشان و مر ايشان را عذابى دردناك. 37. مىخواهند كه بيرون آيند از آتش و نيستند ايشان هرگز بيرون آيندگان از آن و مر ايشان را عذابى پايدار. 38. و مرد دزد و زن دزد پس ببرّيد دستهاى آن هر دو پاداشتى به آنچه ورزيدند عقوبتى از خداى و خداى بىهمتاست درستكار. 39. پس هر كه بازگردد از پس ستمكارى خويش و بسامان شود پس بدرستى كه خداى بازگردد برو. بدرستى كه خداى آمرزگار است بخشاينده. 40. ا ندانستى كه خداى مرو را پادشاهى آسمانها و زمين [137] عذاب كند آنى را كه خواهد و آمرزد مر آنى را كه خواهد؟ و خداى بر هر چيزى تواناست.