هر نشانهاى را كه تغيير مىدهيم (و نشانه ديگرى جانشين آن مىكنيم و) يا به فراموشى مىسپاريم، بهتر از آن، يا همانندش را مىآوريم. آيا ندانستهاى كه خدا بر هر چيزى تواناست؟ (106) آيا ندانستهاى كه خدا، فرمانروايى آسمانها و زمين، فقط براى اوست؟ و جز خدا، هيچ سرپرست و ياورى براى شما نيست. (107) بلكه آيا مىخواهيد از پيامبرتان، همان تقاضا (ى نا معقول) را بكنيد كه پيش [از اين]، از موسى خواسته شد؟! و كسى كه كفر را با ايمان عوض كند، پس بيقين از راه درست گمراه شده است. (108) بسيارى از اهل كتاب، بعد از آنكه حق برايشان آشكار شد- از روى حسدى كه در جانشان بود- آرزو مىكردند كه شما را بعد از ايمان آوردنتان، به [حال] كفر بازگردانند؛ پس [آنها را] ببخشيد و در گذريد؛ تا خدا فرمان خويش را بياورد، كه خدا بر هر چيزى تواناست. (109) و نماز را بر پا داريد و [مالياتِ] زكات را بپردازيد؛ و هر نيكى كه پيشاپيش براى خود مىفرستيد، آن را نزد خدا خواهيد يافت؛ كه خدا به آنچه انجام مىدهيد، بيناست. (110) و (آنها) گفتند:» جز كسى كه يهودى يا مسيحى است، داخل بهشت نخواهد شد. «اين آروزهاى آنهاست. بگو:» اگر راست مىگوييد، دليل روشنتان را بياوريد! « (111) آرى، كسى كه چهره [وجود] ش را براى خدا تسليم كند در حالى كه او نيكوكار باشد، پس پاداش او نزد پروردگارش فقط براى اوست؛ و هيچ ترسى بر آنان نيست و نه آنان اندوهگين مىشوند. (112)