81- سورة التكوير به نام خداى گستردهمهرِ مهرورز هنگامى كه خورشيد در هم پيچيده شود، (1) و هنگامى كه ستارگان بىفروغ شوند (و سقوط كنند)، (2) و هنگامى كه كوهها روان شوند، (3) و هنگامى كه شتران باردار متروك شوند، (4) و هنگامى كه حيوانات وحشى پراكنده شوند، (5) و هنگامى كه درياها برافروخته (و پُر) شوند، (6) و هنگامى كه اشخاص (گروه) گروه شوند، (7) و هنگامى كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود: (8) «به كدامين پيامد (گناه) كشته شد؟!» (9) و هنگامى كه نامهها (ى اعمال) گشوده شود، (10) و هنگامى كه پرده از (حقايق) آسمان برداشته شود، (11) و هنگامى كه دوزخ شعلهاى فروزان شود، (12) و هنگامى كه بهشت نزديك شود، (13) (در آن روز، هر) شخص مىداند آنچه را كه حاضر كرده است. (14) و سوگند ياد مىكنم به (سيارات) بازگردنده! (15) روان شده پنهان شونده، (16) و سوگند به شب، هنگامى كه روى آورد و برگردد (و به آخر رسد)! (17) و سوگند به بامداد، هنگامى كه بدمد! (18) قطعاً آن (قرآن) سخن فرستاده ارجمند (جبرئيل) است. (19) كه قدرتمند [و] داراى جايگاهى نزد صاحب تخت (جهاندارى و تدبير هستى) است. (20) كه در آنجا (در ميان فرشتگان، فرمان او) اطاعت شده [و] درستكار است. (21) و همنشين شما (پيامبر) ديوانه نيست. (22) و بيقين او را در افق روشن ديده است. (23) و او نسبت به (بازگويى اخبار) نهان بخيل نيست. (24) و آن (قرآن) سخن شيطان رانده شده نيست. (25) پس به كجا مىرويد؟! (26) آن (قرآن) جز يادآورى براى جهانيان نيست، (27) براى كسى از شما كه بخواهد به (راه) راست برود. (28) و (چيزى) نمىخواهيد، مگر آنكه خدايى كه پروردگار جهانيان است بخواهد. (29)