12/ 32 (زن عزيز) گفت اينست آنكه ملامت كرده بوديد مرا در (عشق) وى و هر آئينه گفت و شنيد كردم با وى (تا غافل كنم او را) از (حفظ) نفس وى پس نگهداشت خود را و اگر نه كند آنچه مىفرمايم او را البته به زندان كرده شود و البته باشد از خوارشدگان (32) 12/ 33 (يوسف) گفت اى پروردگار من زندان دوستترست نزديك من از آنچه مىخوانند مرا بسوى آن و اگر تو بازندارى از من فريب اين زنان را (لا بد) ميل كنم به ايشان و باشم از نادانان (33) 12/ 34 پس قبول كرد دعاى او را پروردگار او پس بازداشت از يوسف فريب ايشان هر آئينه وى شنوا داناست (34) 12/ 35 باز ظاهر شد آن جماعه را بعد از آنكه ديده بودند نشانها كه البته به زندان درآرند او را تا مدتى (35)