نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 132
36. تنها كسانى [دعوتت را] پاسخ مىگويند كه گوشى شنوا دارند؛ و خدا مردگان را برمىانگيزد؛ آنگاه به سوى او بازگردانيده مىشوند. 37. و گفتند: چرا معجزهاى از سوى پروردگارش بر وى فرود نيامدهاست؟ بگو: بىترديد خدا تواناست كه معجزهاى بفرستد، ولى بيشترشان نمىدانند. 38. هيچ جنبندهاى در زمين، و هيچ پرندهاى نيست كه با دو بالش پرواز كند، مگر آنكه گروههايى همانند شما هستند. ما هيچ چيز را در كتاب [لوح محفوظ] فروگذار نكردهايم؛ آنگاه به سوى پروردگارشان گردآورى شوند. 39. كسانى كه آياتِ ما را دروغ انگاشتند، كران و گنگان در تاريكىهايند، خدا هر كه را خواهد به كژراهه وانهد، و هر كه را خواهد به راهى راست رهنمون گردد. 40. بگو: مرا گوييد: اگر عذابِ پروردگار به سراغِ شما آيد، يا رستاخيز شما را فرا گيرد، اگر راستگوييد آيا باز غير خدا را فرا مىخوانيد؟ 41. [نه]، بلكه تنها او را فرا مىخوانيد؛ و او اگر خواهد اندوهى را كه بدان مىخوانيدش از شما بازگشايد، و از ياد مىبريد آنچه راكه با وى شريك مىدانيد. 42. به سوى امتهايى كه پيش از تو بودند نيز [پيامبرانى] فرستاديم، و آنان را به تنگدستى و بيمارى مبتلا كرديم، شايد به خاكسارى و زارى آيند. 43. پس چرا هنگامى كه عذابِ ما به سراغشان آمد، به زارى و خاكسارى نيفتادند؟ ولى دلهايشان سخت گرديده، و شيطان برايشان آراسته كارهايى را كه مىكردند. 44. پس، چون آنچه را بدان پند داده شدند، از يادشان بردند، درهاى همه چيز را بر رويشان گشوديم، تا آنگاه كه بدانچه دريافته بودند سرمست گرديدند؛ پس ناگهان فرو گرفتيمشان و به يكباره نااميد گرديدند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 132