نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 133
45. و بدينسان، دودمان مردمى كه ستم كردند كنده شد. و سپاس خدا را كه جهانيان را پرورد. 46. بگو: بينديشيد، اگر خدا شنوايى و ديدگانتان را گيرد، و مُهر بر دلهايتان نهد؛ كدامين معبود جز خدا آن را به شما بازگرداند؟ بنگر كه چگونه آيات را گونهگون بيان مىداريم، و آنان باز روى گردانند. 47. بگو: بينديشيد، اگر عذابِ خدا، ناگهان يا آشكارا بر شما فرود آيد، آيا جز گروه ستمكاران تباه مىگردند؟ 48. ما پيامبران را جز بشارتگر و بيمرسان گسيل نمىداريم، پس كسانى كه گروند و به صلاح آيند، نه بيمى بر آنهاست و نه اندوهگين گردند. 49. كسانى كه آيههاى ما را دروغ انگارند، به سزاى نافرمانيشان گرفتار عذاب مىگردند. 50. بگو: من نمىگويم گنجينههاى خدا نزد من است؛ و غيب نيز نمىدانم؛ و نمىگويم كه از فرشتگان هستم؛ من جز آنچه را به من وحى مىشود پى نمىگيرم. بگو: آيا نابينا و بينا برابرند؟ آيا خرد نمىورزيد؟ 51. و بدين [قرآن] كسانى را كه از محشور شدن نزد پروردگارشان مىترسند بيم ده، كه جز او يار و شفيعى ندارند، باشد كه پروا گيرند. 52. كسانى كه پروردگارشان را هر بام و شام مىخوانند، و به سوى او نظر دارند، مران از خويش. نه از حسابِ آنان بر تو چيزى و نه از حسابِ تو بر آنان چيزى است تا برانىشان و از كسانى شوى كه ستمكارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 133