نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 134
53. و بدينگونه برخى از آنان را با برخى آزموديم، تا گويند: آيا اينانند كه خدا از ميان ما موهبتشان داده؟ آيا خدا داناتر نيست به حال كسانى كه سپاسگزارند؟ 54. هرگاه كسانى كه به آيات ما مىگروند، نزد تو آيند، بگو: درود بر شما، پروردگارتان بر خود مهربانى را نوشته است؛ هر يك از شما كه از روىِ نادانى كارِ بدى مرتكب گردد، آنگاه توبه كند، و به صلاح آيد، بىگمان آمرزگارِ مهرگستر است خداوند. 55. و بدينسان، آياتِ [خود] را به روشنى بيان مىداريم، تا راه و رسم گنهكاران آشكارا گردد. 56. بگو: مرا از پرستشِ آنچه به جاىِ خدا مىخوانيد بازداشتهاند. بگو: من هوسهاى شما را پيروى نمىكنم، و گرنه گمراه شده و از كسانى نمىباشم كه رهنمون گشتند. 57. بگو: من از سوى پروردگارم نشانه آشكارى دارم؛ و شما آن را دروغ دانستيد؛ و آنچه را از من با شتاب مىخواهيد در اختيارم نيست. فرمان تنها به دست خداوند است؛ حق مىگويد و او بهترين داوران است [بىترديد]. 58. بگو: اگر آنچه را با شتاب مىخواهيد، در اختيارم بود؛ ميان من و شما كار پايان يافتهبود؛ و خدا داناتر است به حال كسانى كه ستمكارند. 59. كليدهاى نهانها نزد اوست. آن را كسى جز او نمىداند، و آنچه را در خشكى و درياست مىداند، و هيچ برگى نمىافتد مگر بدان داناست؛ و هيچ دانهاى در تاريكىهاىِ زمين، و هيچ تر و خشكى نيست، مگر آنكه در كتابى روشن [نگاشته] مىباشد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 134