نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 139
91. خدا را چنانكه بايد نشناختند، آنگاه كه گفتند: خدا بر كسى چيزى فرو نفرستاده. بگو: آن كتابى را كه موسى آورده، چه كسى فرستاده؟ كتابى كه براى مردم نور و هدايت بود، و شما آن را طومارها مىسازيد، بخشى را آشكار و بخش زيادى را نهان مىداريد، و به شما آموخته شد چيزى كه نه شما و نه نياكانتان نمىدانستيد. بگو: خدا [همه را فرستاده]؛ آنگاه بگذارشان تا در ياوههاشان به بازى بپردازند. 92. اين خجسته كتابى است كه آن را فرستاديم، كه تصديقگرِ كتابهاى پيشين است. تا امّالقرى [مكّه] و پيرامونش را بيم بدان دهى و كسانى كه ايمان به آخرت دارند، بدان مىگروند، و هم آنانند كه نمازهاشان را پاس مىدارند. 93. كيست ستمكارتر از آنكه به خدا دروغى بندد، يا گويد: به من وحى شده، و چيزى به وى وحى نشدهباشد؛ و آنكه گويد: مانند آنچه خدا فرستاده، من [نيز] مىفرستم. و اى كاش ستمگران را در گردابهاىِ مرگ مىديدى آنگاه كه فرشتگان به سوى آنان دستانشان را گشودهاند، كه: جانهايتان را برون دهيد! امروز، به خاطر آن دروغها كه بر خدا بستيد و در برابر آيههاى وى سركشى كرديد، به كيفرى خفّتبار مجازات مىگرديد. 94. اينك شما تنها به سوى ما باز گشتهايد، آنگونه كه شما را نخستين بار آفريدهايم، و آنچه را به شما عطا كرديم پشت سر نهادهايد، و شفيعانى را كه گمان مىبرديد شريكانِ شما هستند، با شما نمىبينيم. اكنون پيوندتان گسسته شده، و ناپديد شده آنچه مىپنداشتيد!
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 139