نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 153
23. گفتند: پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم، و اگر ما را نيامرزى، و بر ما رحمت نياورى، بىترديد از كسانى خواهيم بود كه زيانكارند. 24. فرمود: فرود آييد كه شما دشمنان يكديگريد، و براى شماست در زمين قرارگاه و بهرهورى تا زمانى چند. 25. فرمود: در آن مىزِييد، و در آن مىميريد، و از آن برانگيخته مىگرديد. 26. اى آدم زادگان! ما براى شما لباسى فرستادهايم كه شرمگاهتان را بپوشاند و زيورى باشد، و لباس پرهيزگارى بهتر است. اين از نشانههاى خداست، باشد كه پند پذيرند. 27. اى آدم زادگان! زنهار كه شيطان شما را نفريبد؛ آنگونه كه پدر و مادرتان را از بهشت بيرون راند، و لباسشان را از تنشان بركند، تا شرمگاهشان را به آنان بنماياند. او و همانندانش، از سويى شما را مىبينند كه شما آنان را نمىبينيد. بى گمان ما شيطانها را سرور كسانى ساختهايم كه نمىگروند. 28. و چون كار زشتى مرتكب شوند، گويند: ما پدرانمان را بر آن يافتهايم، و خدا ما را بدان فرمان داده است. بگو: خدا هيچ گاه به زشتى فرمان نمىدهد، آيا چيزى را به خدا نسبت مىدهيد كه نمىدانيد؟ 29. بگو: پروردگارم به دادگرى فرمان داده، و اينكه در هر مسجدى روىِ خود را به او كنيد، و با پيراستنِ آيين براى او، وى را فراخوانيد؛ و بدانيد همانگونه كه شما را پديد آورد [به سوى او] باز مىگرديد. 30. گروهى را رهنمون گشته، و گروهى گمراهى بر آنان استوار گرديده، اينانند كه شيطانها را جاى خدا به سرورى برگزيدهاند، و مىپندارند كه ره يافته مىباشند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 153