نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 157
52. همانا ما براى آنان كتابى آوردهايم، و به دانش، روشن و شيوايش ساختهايم، كه مايه هدايت و رحمت است براى مردمى كه مىگروند. 53. آيا جز تأويلش را چشم مىدارند؟ روزى كه تأويل آن فرا رسد، كسانى كه آن را از پيش فراموش كردهاند، گويند: فرستادگانِ پروردگار ما به حق آمدند، آيا براى ما شفيعانى هست كه شفاعتمان كنند، يا [اجازه دهند] به دنيا باز گردانده شويم و كارى كنيم جز آنچه مىكرديم؟ به راستى كه [آنان] به خويشتن زيان زدهاند، و از دستشان برفت آن دروغها كه مىبستند. 54. بى گمان پروردگار شما خداوندى است كه آسمان و زمين را در شش روز آفريد، آنگاه به تدبير جهان پرداخت، روز را با شب مىپوشاند كه با شتاب از پى آن رود، وخورشيد ماه و ستارگان را آفريد كه رامِ فرمانِ او هستند. هان! آفرينش و فرمان از آنِ اوست. فرخنده است خداوندى كه جهانيان را آفريد. 55. پروردگارتان را به زارى و پنهانى فرا خوانيد، او به يقين تجاوزكاران را دوست نمىدارد. 56. در روى زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد، و با بيم و اميد او را فرا خوانيد، بى گمان رحمت خدا قرين كسانى است كه نكو كارند. 57. اوست كه بادها را پيشاپيش [بارانِ] رحمتش مژده رسان گسيل مىدارد، تا ابرهاى گرانبار را جابجا كند، و ما آن را به سوى سرزمين مرده مىرانيم، تا از آن باران فرو باريم؛ و از آن انواع ميوهها پديد آريم. ما مردگان را نيز اين گونه برمىانگيزيم، باشد كه پند پذيريد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 157