102. و آنچه را كه اهريمنان در روزگار فرمانروايى سليمان خوانده بودند، پيروى كردند. و سليمان كفر نورزيد، ولى اهريمنان- كه جادو به آدميان آموختند- كفر ورزيدند. و از آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابل فرود آمده بود [پيروى كردند]، با اينكه آن دو هيچ كس را [جادو] نمىآموختند مگر اينكه مىگفتند: ما مايه آزمونِ شماييم، مبادا كفر بورزى! ولى آنها از آن دو چيزهايى فرا گرفتند كه ميان مرد و همسرش جدايى اندازند؛ هرچند بدون فرمان خدا نمىتوانستند با آن زيانى به كس زنند. و چيزى را مىآموختند كه برايشان زيان داشت و سودى نداشت. و بىترديد مىدانستند هر كه خريدار اين [جادو] باشد، در آخرت بىبهره است. و خود را به بد چيزى فروختند اگر مىدانستند. 103. اگر آنان گرويده و پارسايى پيشه مىكردند، بىگمان پاداش الهى بهتر بود اگر مىدانستند. 104. هان، اى مؤمنان، [به پيامبر (ص)] مگوييد: «راعِنا» [رعايتمان كن] بگوييد: «انْظُرْنا» [به ما بنگر] و گوش فرا داريد؛ كافران عذاب دردآورى دارند. 105. نه كافران اهلِ كتاب، و نه مشركان دوست نمىدارند كه خيرى از سوى پروردگارتان بر شما فرود آيد، با آنكه خدا هر كه را خواهد به بخشايش خود ويژگى بخشد، و خداوند بخششى بىكران دارد.