94. بگو: اگر سراى آخرت نزد خدا ويژه شماست نه ديگرِ مردم، پس مرگ را آرزو كنيد اگر راست مىگوييد. 95. ولى به خاطر كارهايى كه كردهاند، هرگز آن را آرزو نكنند. و خدا داناست به حال مردمى كه ستمكارند. 96. و البته آنان را آزمندترين كسان- و حتى از مشركان- به زندگانى دنيا مىيابى. هر يك از ايشان آرزو دارد كه كاش هزار سال زندگى مىكرد، با آنكه اگر عمرى اين چنين هم مىداشت، وى را از عذاب رهايى نمىبخشيد. و خدا بيناست بدانچه انجام مىدهند. 97. به كسانى كه با جبرئيل دشمنى مىورزند، بگو: در حقيقت اوست كه به فرمان خدا آن [قرآن] را بر قلبت فرود آورده؛ كتابى كه تصديقگر كتابهاى پيشين و هدايت و بشارتى است براى كسانى كه مىگروند. 98. هر كه با خدا و فرشتگان و فرستادگانش، و جبرئيل و ميكائيل دشمنى مىورزد، [بداند كه] خدا دشمن كسانى است كه كفر مىورزند. 99. همانا بر تو آياتى روشنگر فرو فرستاديم، و منكر آن نخواهند شد مگر كسانى كه تبهكارند. 100. مگر نه اين بود كه هر بار پيمانى [با خدا] بستند، گروهى از آنان پيمان شكنى كردند؛ آرى، بيشترشان نمىگروند. 101. چون فرستادهاى از سوى خدا برايشان آمد- كه تصديقگر كتابِ آنان بود- گروهى از اهل كتاب، كتاب خدا را پشت سر افكندند؛ گويى كه هيچ نمىدانند.