نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 165
121. گفتند: گرويديم به آن كسى كه جهانيان را پرورد. 122. پروردگار موسى و هارون [بىترديد]. 123. فرعون گفت: پيش از آنكه دستورتان دهم به وى گرويديد؟ اين نيرنگى است كه در شهر بپا كرديد تا مردمش را از آن برون رانيد، و زودا كه بدانيد. 124. دستها و پاهاتان را از چپ و از راست مىبُرم، آنگاه تمام شما را بر دار مىكشم، بى ترديد. 125. گفتند: ما به سوى پروردگارمان باز مىگرديم [كه ما را آفريد]. 126. تو ما را جز بر اين كيفر نمىدهى كه چون نشانههاى پروردگارمان براى ما آمد بدان گرويديم. پروردگارا، بر ما شكيبايى فرو بار و ما را در زمره كسانى بميران كه مسلمانند. 127. سران فرعونيان گفتند: آيا موسى و قومش را رها مىكنى تا در اين سرزمين فساد برانگيزند، و تو و خدايانت را فروهِلَند؟ گفت: به زودى پسرانشان را مىكشيم و زنانشان را زنده نگه مىداريم. ما بر آنان چيرهايم، بىترديد. 128. موسى به قومش گفت: يارى از خدا جوييد و شكيبايى ورزيد، زمين از آنِ خداست؛ آن را به هر يك از بندگانش كه بخواهد مىدهد و فرجام ازآنِ كسانى است كه پارسايند. 129. گفتند: پيش از آنكه به سوى ما بيايى و پس از آنكه آمدى، ما همواره مورد آزار بودهايم. گفت: اميد است پرودگاتان دشمنتان را تباه كند، و شما را در زمين جانشين سازد، آنگاه بنگرد كه شمايان چه مىكنيد. 130. آرى، ما فرعونيان را به خشكسالى و كمبود محصولات مبتلا كرديم، باشد كه عبرت گيرند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 165