نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 174
179. بسيارى از جنّيان و آدميان را براى دوزخ آفريدهايم، دلهايى دارند كه بدان در نمىيابند، ديدگانى دارند كه بدان نمىبينند، و گوشهايى دارند كه بدان نمىشنوند. اينان همچون چارپايان بلكه گمراهترند. آرى، آنان همان بى خبرانند. 180. براى خدا نامهايى نيكوست او را بدانها فراخوانيد؛ و كسانى كه در نامهاى او كژى افكنند را رها سازيد؛ به زودى اينان بدانچه كردهاند جزا يابند. 181. از ميان كسانى كه آفريدهايم، گروهى به حق رهنمون گشته و با آن به داد گرايند. 182. كسانى كه آيههاى ما را دروغ انگارند، به تدريج فرو مىكشانيمشان از جايى كه نمىدانند. 183. و درنگشان مىدهم، كه نيرنگم استوار مىباشد. 184. آيا نينديشيدهاند كه همنشينشان هرگز ديوانه نيست؟ او جز هشدار دهندهاى آشكار نمىباشد. 185. آيا در گستره آسمانها و زمين و آنچه خدا آفريده است ننگريستهاند؛ و اينكه هنگام مرگشان شايد نزديك شده باشد؟ پس بعد از آن [قرآن] به كدامين گفتار مىگروند؟ 186. هر كه را خدا گمراه كند، وى را هدايتگرى نمىباشد؛ و آنان را در سركشىشان سرگردان رها سازد. 187. تو را از رستاخيز مىپرسند كه آن كى فرا رسد؟ بگو: دانشِ آن نزد پروردگارِ من است. جز او هيچ كس آن را در زمانِ خود آشكار نمىسازد. [اين حادثه] بر [اهل] آسمانها و زمين دشوار است، و جز ناگهانى بر شما فرود نمىآيد. چنان از تو مىپرسند كه گويا تو از زمان آن خبر دارى! بگو: دانش آن تنها نزد خداوند است، ولى بيشتر مردم نمىدانند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 174