نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 175
188. بگو: من براى خود صاحب اختيارِ سود و زيانى نيستم، مگر آنچه خدا خواهد؛ و اگر از غيب با خبر بودم سود فراوان كسب مىكردم، و هرگز به من آسيبى نمىرسيد. من نيستم مگر هشدار دهنده و نويد دهنده براى مردمى كه مىگروند. 189. اوست كه شما را از يك تن بيافريد و جفتش را از وى نهاد، تا بدان بياسايد. و چون با وى در آميخت بارى سبك برداشت، و چون كه سنگين شد، خدا، پروردگارشان را فرا خواندند، كه اگر ما را فرزندى شايسته عطا كنى، بىترديد از كسانى خواهيم بود كه سپاسگزارند. 190. پس، چون به آنان شايسته فرزندى عطا فرمود، در آنچه به آنان داده بود براى وى همتايانى گرفتند؛ و خدا فراتر است از آنچه همتاى وى دانند. 191. آيا موجوداتى را همتاى وى دانند، كه چيزى را نمىآفرينند و خود آفريده مىباشند؟ 192. و نمىتوانند آنان را يارى دهند و نه ياورِ خود باشند. 193. و اگر آنان را به راه هدايت فرا خوانيد، شما را پيروى نمىكنند؛ براى شما يكسان است، چه فرا خوانيدشان و چه خاموش فرو مانيد. 194. در حقيقت كسانى را كه به جاى خدا مىخوانيد، بندگانى همانند شما هستند. پس اگر بخوانيدشان بايد پاسخگويتان باشند، اگر راست مىگوييد. 195. آيا آنان را پاهايى است كه بدان راه بروند، يا دستانى كه بدان برگيرند، يا ديدگانى كه بدان بنگرند، يا گوشهايى كه بشنوند؟ بگو: معبودهايتان را فرا خوانيد؛ آنگاه درباره من نيرنگ زنيد و درنگم مدهيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 175