نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 176
196. سرپرست من آن خدايى است كه [اين] كتاب رافرستاده و او سرپرست كسانى است كه شايسته مىباشند. 197. و كسانى را كه به جاى او [/ خدا] مىخوانيد، نمىتوانند نه ياورِ شما، نه ياورِ خويشتن باشند. 198. اگر ايشان را به [راه] راست فرا خوانيد، نمىشنوند؛ و مىنگريشان كه به سويت مىنگرند ولى نمىبينند. 199. گذشت پيشه كن، و به نيكى فرمان ده، و رخ برتاب از كسانى كه نادانند. 200. و هر گاه وسوسهاى از سوى شيطان تو را به وسوسه افكند، به خدا پناهبَر، كه شنوايى داناست خداوند. 201. در حقيقت پرهيزگاران، هر گاه وسوسهاى شيطانى به سراغشان آيد، به ياد [خدا] افتند، و به ناگاه ديده ور شوند. 202. و برادرانشان [/ شيطان صفتان] آنان را به گمراهى مىكشند، و كوتاهى نمىكنند. 203. هر گاه برايشان آياتى نياورى، گويند: چرا آن را خود بر نگزيدى؟ بگو: من تنها آنچه را از سوى پروردگارم به من وحى مىشود دنبال مىكنم. اين [قرآن] رهنمودى است از پروردگارتان، و هدايت و رحمتى است براى مردمى كه مىگروند. 204. چون قرآن خوانده شود، بدان گوش فرا دهيد و خاموش مانيد، باشد كه بر شما مهر آرند. 205. پروردگارت را در دلت، با زارى و بيم، بى صداى بلند، بامدادان و شامگاهان، به ياد آور؛ و از كسانى مباش كه بى خبرند. 206. بى گمان، كسانى كه نزد پروردگار تو اند، از پرستشش تكبر نمىورزند، او را به پاكى مىستايند و براى او سجده مىكنند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 176