نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 193
37. بىترديد، پس كشيدن ماهها [ى حرام]، افزونى در كفر است، كه كافران با آن گمراه مىشوند، يك سال آن را حلال مىدانند، و يك سال آن را حرام مىشمرند؛ تا با شمارِ ماههايى كه خدا حرام كرده برابر سازند، و در نتيجه حرام خدا را حلال گردانند. كردار زشتشان برايشان آراسته گرديده، و خدا هدايت نخواهد كرد مردمى را كه كفر مىورزند. 38. اى مؤمنان! شما را چه مىشود كه چون به شما گفته مىشود در راه خدا [براى پيكار] رهسپار شويد به زمين مىچسبيد؟ آيا به جاى آخرت به زندگانى دنيا دل سپردهايد؟ و متاع دنيا در برابر آخرت جز اندكى نمىباشد. 39. اگر [براى پيكار] رهسپار نشويد، [خدا] شما را به كيفر دردآور گرفتار مىكند، و گروهى ديگر را جانشينتان مىسازد؛ و هرگز به وى زيانى نمىزنيد، و بر هر چيز تواناست، خداوند. 40. اگر ياريش ندهيد، بى گمان خدا او را آنگاه كه كافران وى را [از مكّه] برون راندند، يارى داد؛ آنگاه كه دومينِ آن دو نفر، هنگامى كه در غار بودند، به رفيقش مىگفت: اندوهگين مباش كه خدا با ماست. آنگاه خدا آرامشش را بر وى فرستاد، و او را با سپاهيانى كه آنها را نمىديديد يارى داد، و سخن كافران را فروتر داشت، و اين سخنِ خداست كه والاست؛ و پيروزمندى فرزانه است خداوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 193