نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 194
41. سبكبار و سنگين بار، رهسپار شويد، و با مالها و جانهايتان در راه خدا پيكار كنيد؛ اين براى شما بهتر است، اگر دانيد. 42. اگر بهرهاى نزديك و سفرى كوتاه بود، در پِيَت روان مىشدند، ولى آن راهِ سخت [سرزمين تبوك] بر آنان دراز آمده است؛ زودا كه سوگند به خدا خورند كه اگر مىتوانستيم با شما همراه مىشديم؛ [اينان با اين سوگندهاى دروغ] خود را تباه مىسازند، و خدا مىداند كه دروغ مىگويند. 43. خدايت ببخشايد، چرا به آنان اجازه دادهاى؟ پيش از آنكه برايت روشن شود كه كدامين راستگويان و كدامين دروغگو يانند؟ 44. كسانى كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارند، در اينكه با مال و جانشان پيكار كنند از تو اجازه نمىخواهند؛ و خدا داناست به حال كسانى كه پرهيزگارند. 45. تنها كسانى [براى ترك پيكار] از تو اجازه مىخواهند كه به خدا و روز بازپسين ايمان نياورده و دلهايشان دچار ترديد است و در ترديدشان سرگردانند. 46. اگر در فكر رهسپارى بودند، براى آن ساز و برگى تهيّه مىديدند، ولى خدا رفتنشان را خوش نداشت. از اين رو منصرفشان فرمود: و گفته شد: بمانيد با كسانى كه فرو ماندند. 47. اگر با شما رهسپار مىشدند، جز تباهى بر شما نمىافزودند، و براى فتنه انگيزى در ميان شما رخنه مىكردند، و در ميان شما جاسوسانى دارند؛ و خدا داناست به حال كسانى كه ستمكارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 194