نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 196
55. پس، اموال و فرزندانشان تو را به شگفتى نيندازد، بى گمان خدا مىخواهد در زندگانى دنيا بدان عذابشان كند، و جانشان در حالى كه كافرند برون گردد. 56. به خدا سوگند مىخورند كه از شمايند، با اينكه از شما نمىباشند؛ ولى مردمى هستند كه مىترسند. 57. اگر پناهگاه، يا نهانگاه يا گريزگاهى يابند، شتابان بدان پناه مىجويند. 58. از ايشان برخى در [تقسيم] صدقات از تو خرده مىگيرند، اگر چيزى از آن دهندشان خرسند مىشوند، و اگر چيزى از آن ندهندشان، بناگاه خشم مىگيرند. 59. اگر آنان بدانچه خدا و پيامبرش به ايشان دادهاند خشنود مىشدند و مىگفتند: ما را خدا كافى است، به زودى خدا از كرمش و پيامبرش به ما مىبخشند، و ما مشتاق خداونديم؛ [برايشان بهتر بود بىترديد]. 60. صدقات، تنها از آن تهيدستان، بينوايان، كارگزارانِ [گردآورى] آن، دلجويى شوندگان [از كفّار] و در راه [آزادسازى] بردگان، و وامداران، و هر گونه هزينه در راهِ خدا، و در راه ماندگان است. اين فريضهاى از سوى خداست، و دانايى فرزانه است خداوند. 61. از ايشان كسانىاند كه پيامبر را آزار مىدهند، و مىگويند: او گوشى است. بگو: او گوش خوبى براى شماست؛ به خدا ايمان دارد و به مؤمنان باورمند است، و براى ايمان باورانِ شما رحمتى است؛ و كسانى كه پيامبر را مىآزارند، كيفر دردآورى دارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 196