نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 205
112. همان توبه كنندگان، پرستندگان، سپاسگزاران، روزهداران، ركوعكنندگان، سجده كنندگان، به نيكى فرا خوانندگان، از بدى بازدارندگان و پاسداران احكام خدا، و بشارت دِه كسانى را كه مىگروند. 113. پيامبر و مؤمنان را نسزد كه براى مشركان- پس از آنكه برايشان نمايان شد كه آنان اهل دوزخند- آمرزش خواهند، هر چند خويشاوندانشان باشند. 114. آمرزش خواهىِ ابراهيم براى پدرش، جز به خاطر وعدهاى كه به او دادهبود، نبود. و چون براى وى نمايان شد كه او دشمن خداست، از او بيزارى جست. براستى ابراهيم، دلسوزِ بردبارى بود. 115. خدا بر آن نيست كه مردمى را پس از آنكه هدايتشان كرده گمراه گرداند، مگر آنكه چيزى را كه بايد از آن پروا گيرند برايشان روشن سازد. آرى، به هر چيزى داناست خداوند. 116. فرمانروايى آسمانها و زمين از آنِ خداست، زنده مىكند، و مىميراند، و شما را يار و ياورى نيست جز خداوند. 117. به راستى، خدا بر پيامبر و مهاجرين و انصار كه در آن ساعتِ دشوار [جنگ تبوك] پيرويش كردند رحمت آورد؛ با آنكه چيزى نمانده بود كه دلهاى گروهيشان منحرف شود. و باز آنان را بخشود، او نسبت به آنان دلسوزى مهربان است بى ترديد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 205