135. گفتند: جهود باشيد يا ترسا تا راه يابيد؛ بگو: بلكه بر آيين ابراهيم حقگراييم؛ كه از مشركان نبود. 136. بگوييد: ما به خدا، و به آنچه بر ما فرود آمده، و به آنچه بر ابراهيم و اسحاق و يعقوب و اسباط فرود آمده، و به آنچه به موسى و عيسى داده شده، و به آنچه بر همه پيامبران از سوى پروردگارشان رسيده، گرويدهايم؛ و ميان هيچ يك از آنان جدايى نيفكنيم، و فرمانبردار اوييم [بىترديد]. 137. و اگر آنان [نيز] بدانچه شما بدان گرويدهايد بگروند، بىگمان راه يافتهاند، و اگر روى برتابند، بىگمان در ستيزهاند؛ و به زودى خدا شرّشان را از تو بازگرداند، و او شنواى داناست [بىترديد]. 138. رنگ خدا را [به خود گيريد]، و كيست خوش نگارتر از خدا؟ و ما همو را پرستيم. 139. بگو: آيا با ما درباره خدا بگو مگو مىكنيد؟ با اينكه او پروردگار ما و پروردگار شماست؛ كردارهاى ما، ما را؛ و كردارهاى شما، شما راست؛ و ما بدو اخلاص مىورزيم. 140. يا اينكه مىگوييد: ابراهيم و اسماعيل واسحاق و يعقوب و اسباط يهودى يا مسيحى بودند؟ بگو: آيا شما داناتريد يا خدا؟ و كيست ستمكارتر از آنكه گواهىاى را از خدا نهان دارد؟ و خدا بىخبر نيست از آنچه كنيد. 141. آنان مردمىاند كه درگذشتهاند. ايشان راست آنچه كردهاند و شما راست آنچه كنيد، و شما را از آنچه مىكردهاند نمىپرسند.