نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 214
43. از آنان برخى به تو مىنگرند. آيا تو نابينايان را- هرچند نبينند- هدايت توانى كرد؟ 44. خدا بر مردم هيچ ستم نمىكند، ولى اين مردمند كه بر خويشتن ستمكارند. 45. روزى كه آنان را برانگيزد، گويى مگر ساعتى از روز [در گور] نماندهاند، و يكديگر را باز شناسند. بى گمان كسانى كه ديدار خدا را دروغ دانستند، و راهِ هدايت را نپيمودند، زيان كردند. 46. اگر پارهاى از آنچه راكه به آنان وعده مىدهيم به تو بنمايانيم، يا تو را بميرانيم، [عاقبت] بازگشتشان برماست. آنگاه خدا گواه است بر آنچه كه مىكنند. 47. هر امتى را پيامبرى است. و چون پيامبرشان آيد ميانشان به داد داورى شود، و بر آنان ستم نرود. 48. مىگويند: اين وعده كى فرا رسد، اگر راست مىگوييد. 49. بگو: من براى خود مالكِ سود و زيانى نمىباشم، مگر آنچه را خدا خواهد. هر امتى را سرآمدى است. چون سرآمدشان فرا رسد، نه ساعتى واپس مىمانند و نه پيشى گيرند. 50. بگو: مرا خبر دهيد، اگر عذابِ او شب هنگام يا در روز بر شما فرود آيد، چه چيزى را گنهكاران با شتاب از او خواهند؟ 51. آيا اكنون كه رخ داد باورش كرديد؟ آيا اكنون؟! و اين شما بوديد كه براى آمدنش شتاب مىكرديد؟ 52. آنگاه به ستمكاران گويند؛ عذاب جاودانه را بچشيد. آيا جز بدانچه مىكرديد، پاداش مىيابيد؟ 53. از تو مىپرسند آيا [رستاخيز] حتمى است؟ بگو: آرى، به پروردگارم سوگند آن حتمى است، و شما نمىتوانيد [خدا را] ناتوان سازيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 214