نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 223
13. يا گويند: آن [قرآن] را خود بربافته، بگو: اگر راست مىگوييد، هر كس را مىتوانيد جز خدا فرا خوانيد و همانند آن بياوريد ده سوره بربافته! 14. پس اگر نپذيرفتند، بدانيد كه آنچه فرود آمده به دانش خداوند است، و اينكه معبودى به جز او نيست. پس، آيا مىباشيد پذيرنده؟ 15. كسانى كه زندگانى دنيا و زيور آن را خواهند كارهايشان را به آنان در همين دنيا به تمامى دهيم، و از آن چيزى نخواهد شد فروكاسته. 16. براى آنان در آخرت به جز آتش نخواهد بود، هر چه در دنيا كردهاند هيچ شده و هر چه انجام دادهاند تباه گرديده. 17. آيا كسى كه دليل آشكارى از پروردگار خود دارد، و از سوى وى گواهى در كنارِ اوست، [چونان كسى است كه بى دليل و گواه است؟] و پيش از آن نيز كتابِ موسى راهنما و مايه رحمت بود، و آنان ايمان بدان دارند؛ و از گروهها [ىِ مشرك] هر يك بدان كفر بورزد آتش وعدهگاه اوست. پس در آن ترديدى روا مدار، آن بىگمان حق و از سوى پروردگارِ توست؛ ولى بيشتر مردمند ناگرونده. 18. كيست ستمكارتر از كسى كه بر خدا دروغ مىبندد؟ آنان به پروردگارشان عرضه مىشوند، و گواهان گويند: اينانند كه به پروردگارشان دروغ مىبستند. هان! نفرينِ خدا بر مردمان ستم پيشه. 19. همانان كه [مردم را] از راهِ خدا باز مىدارند، و آن را كج مىخواهند، و به سراى آخرت ناباورند همواره.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 223