نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 224
20. آنان در زمين درمانده كنندگان [خدا] نمىباشند، و در برابر خدا دوستانى نمىيابند، عذابشان دو چندان خواهد شد. نه توان شنيدن داشتند و نه بودند بيننده. 21. اينان كسانىاند كه خود را باختهاند، و بر ساختههايشان از دستشان رفته. 22. به ناچار در آخرت همينانند بيشترين زيان ديده. 23. بىگمان كسانى كه گرويدهاند و كارهاى شايسته كردهاند و در برابر پروردگارشان فروتنى داشتهاند، اينان بهشتيانند، در آن ماندگارانند همواره. 24. داستانِ اين دو گروه داستانِ نابينا و كر و بينا و شنواست. آيا در مَثَل يكسانند؟ آيا نيستند پند گيرنده؟ 25. ما نوح را به سوى قومش فرستاديم. [گفت:] من براى شمايم آشكارا بيمدهنده. 26. كه جز خداى را نپرستيد، من بر شما بيمناكم از عذابِ روزى الَم رساننده. 27. پس، سرانِ كافرِ قومش گفتند: تو را مگر بشرى همانند خود نمىبينيم، و پيروانت را جز فرومايگانى نسنجيده كردار نمىدانيم، و براى شما فضيلتى را نسبت به خود نمىيابيم، بلكه شما را مىپنداريم دروغ گوينده. 28. گفت: هموطنانم! بينديشيد، اگر من داراى دليلى از پروردگارِ خود باشم، و او به من از سوى خويش رحمتى بخشيده كه بر شماست پوشيده، آيا ما شما را بدان وامىداريم، ناخواسته؟
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 224