نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 234
109. پس از آنچه اينان مىپرستند در گمان مباش. اينان نمىپرستند مگر بدان شيوه كه پدرانشان مىپرستيدند. ما بهره آنان را به تمامى دهيم، ناكاسته. 110. ما به موسى كتاب [آسمانى] داديم، آنگاه در آن اختلاف پديد آمد، و اگر فرمانِ پيشين پروردگارت نبود، در ميانشان داورى شدهبود، آنان درباره آن دچار ترديدند، همواره. 111. بىترديد، پروردگارت كردار يكايك آنان را به آنان بازمىگرداند، او داناست بدانچه توسط آنان صورت پذيرفته. 112. پس، همانگونه كه دستور يافتهاى پايدارى كن، و هر كه با تو باز گشته است، و سركشى مكنيد؛ كه او به كارهاى شما بيناست، همواره. 113. به ستم پيشگان مگراييد، كه آتش شما را فرامىگيرد، و در برابر خدا سرورانى نمىيابيد، و بىياور مىمانيد فرو مانده. 114. نماز را در دو سوىِ روز برپادار و نيز پاسى از شب رفته؛ همانا خوبىها بدىها را مىزدايند، اين پندى است براى پند گيرنده. 115. و پايدارى كن كه خدا پاداش نكوكاران را تباه نمىسازد، البته. 116. پس چرا در ميان نسلهاى گذشته از شما خردمندانى نبودند كه [مردم را] از تباهى در زمين برحذر دارند؟ مگر اندك كسانى كه از ميان آنان رهايىشان بخشيديم. و ستمگران دل به ناز و نعمتشان بستند، و بودند گنه پيشه. 117. پروردگارت بر آن نبوده كه شهرهايى را كه مردمش اصلاحگرند، نابود كند به ستمى [كه بر ستمديدهاى رفته].
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 234