نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 233
98. او روز رستاخيز پيشاپيش مردمش مىرود، و آنان را به آتش درآورد، و چه بد آبشخورى است كه بدانند درآينده. 99. در اين دنيا و روز رستاخيز نفرينى گريبانگيرشان گردد، و بد جايزهاى نصيبشان گشته. 100. اين از خبرهاىِ آن شهرهاست كه براى تو مىخوانيم. برخى [هنوز] پابرجايند و برخى به بادِ فنا رفته. 101. ما بر آنان ستم نكرديم، بلكه خود به خود ستم كردند. و چون فرمانِ پروردگارت فرارسيد، خدايانى كه به جاى خدا مىپرستيدند، هيچ سودشان نداد، و برايشان نبود جز تباهىِ فزاينده. 102. اين گونه بود خشمِ پروردگارت، آنگاه كه شهرهاى ستمگر را فرو گرفت، بىگمان فرو گرفتن اوست بسيار دردناك و كوبنده. 103. بىگمان در اين [يادآورى] عبرتى است براى كسى كه از عذابِ رستاخيز مىترسد، آن روزى است كه مردم در آن گرد مىآيند، و روزى است كه [از كارها] برگرفته مىشود پرده. 104. به واپس نيفكنيماش مگر تا سرآمدى رقم خورده. 105. روزى كه چون فرا رسد هيچ كس مگر با اجازه او سخن نمىگويد. آنگاه گروهى نگونبختند و گروهى سعادت پيشه. 106. امّا نگون بختان در آتشند، در آنجا دارند شيون و ناله. 107. در آن ماندگارانند تا آسمانها و زمين برجاست، مگر آنچه پروردگارت خواهد، كه پروردگارت انجام مىدهد هرچه را اراده فرموده. 108. امّا سعادتمندان در بهشتند تا آسمانها و زمين برجاست، مگر آنچه پروردگارت خواهد؛ بخششى است پيوسته.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 233