نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 257
11. پيامبرانشان به ايشان گفتند: ما انسانهايى همانند شما هستيم، ولى خدا به هر يك از بندگانش كه بخواهد نعمت بخشد، و ما را نرسد كه جز به فرمانِ خدا براى شما برهانى بياوريم، و مؤمنان بايد تنها توكل بر خدا كنند. 12. چرا ما نبايد توكل بر خدا كنيم، حال آنكه او ما را به راهِ درستمان رهنمون گشته، و به آزارهايى كه به ما مىدهيد شكيباييم. و توكل كنندگان بايد تنها توكل بر خدا كنند. 13. كافران به پيامبرانشان گفتند، بىترديد شما را از سرزمينمان آواره مىكنيم، مگر آنكه به آيين ما برگرديد، و پروردگارشان به آنان وحى فرستاد كه در آن صورت به تباهى خواهيم برد كسانى را كه ستمكارند. 14. و پس از آنان، شما را در اين سرزمين سكونت مىدهيم؛ اين براى كسى است كه از مقامِ من ترسد، و از تهديدم بيم به دل گيرد. 15. و [پيامبران، از خدا] گشايش خواستند، و [سرانجام] هر ستمگرِ كينتوزى نااميد گرديد. 16. دوزخ در پيش روى اوست، و به او خونابه نوشانند. 17. آن را جرعه جرعه مىنوشد، و نمىتواند آن را فرو برد. مرگ از هر سو به سراغ وى آيد و او نمىميرد و كيفرى سهمگين پيش رو دارد. 18. كسانى كه به پروردگارشان كفر ورزيدند، داستان كارهايشان به خاكسترى ماند كه تندبادى در روزى طوفانى بر آن وزد؛ نمىتوانند از آنچه اندوختهاند چيزى به دست آرند. اين همان گمراهىِ دور و دراز مىباشد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 257