نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 263
16. به يقين ما در آسمان برجهايى نهادهايم، و آن را بياراستيم براى كسانى كه مىبينند. 17. و آن را مصون داشتيم از تمامِ شيطانهايى كه مطرودند. 18. مگر آنكه دزدانه گوش فرا دارد؛ كه شهابى روشن در پىاش افتد. 19. و زمين را گسترديم و در آن كوههاى استوار پى افكنديم، و در آن رويانديم از هر چيز كه تناسب دارد. 20. و در آن امكاناتِ زندگى فراهم كرديم، براى شما و براى كسانى كه روزى دهندهشان نمىباشيد. 21. هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينههاى آن نزدِ ماست، و ما آن را نمىفرستيم مگر به مقدارى كه اندازه مىباشد. 22. ما بادها را باردار كننده فرستاديم، و از آسمان آبى فرود آورديم، و بدان سيرابتان كرديم، و شما نگهدارنده آن نمىباشيد. 23. اين ماييم كه زنده مىكنيم و مىميرانيم، و ماييم وارث [جهانى كه مىبينيد]. 24. ما پيشينيانتان، و آيندگان را شناختهايم، بىترديد. 25. بىگمان پروردگار توست كه آنان را گرد آوَرَد، و سنجيده كارى داناست خداوند. 26. ما آدمى را از گِلى خشك آفريديم، از لجنى كه بدبو بود. 27. و پيش از آن، جن را آفريديم از آتشى بىدود. 28. آنگاه كه پروردگارت به فرشتگان فرمود: من آدمى را از گلى خشك و لجنى بدبو، خواهم آفريد. 29. آنگاه چون سامانش دادم، و در وى از روح خويش دميدم، پيش او به سجده درافتيد. 30. پس فرشتگان همه به سجده افتادند، 31. مگر ابليس، كه از اينكه با سجدهكنندگان باشد سرپيچيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 263