نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 264
32. فرمود: اى ابليس! تو را چه شده كه ازكسانى نمىباشى كه به سجده درافتادند؟ 33. گفت: من آن نيستم كه براى انسانى سجده كنم كه او را از گلى خشك، از لجنى بدبو آفريدهاى. 34. فرمود: پس از آن [مقام] بيرون شو كه تو رانده شدهاى بىترديد. 35. و پيوسته لعنت بر تو باد تا روزى كه رستاخيز شود پديد. 36. گفت: پروردگارا، پس درنگم ده تا روزى كه برانگيخته مىگردند. 37. فرمود: تو از آنانى كه درنگ داده شدند. 38. تا روزِ وقت معلوم، [كه همه به نزد ما آيند]. 39. گفت: پروردگارا، از آنجا كه مرا گمراه فرمودى، من نيز در زمين [بدىهايشان را] برايشان مىآرايم، و آنان را گمراه مىكنم هر چه كه باشند. 40. مگر كسانى از آنان كه بندگانِ مخلصت گردند. 41. فرمود: اين راهى است راست كه بر من گذرد. 42. بىگمان تو را بر بندگانم چيرگى نمىباشد، مگر كژروانى كه پيروت گردند. 43. و ميعادگاهشان دوزخ است، هر چه كه باشند. 44. [دوزخى] كه هفت در دارد، براى هر در از آنان بهرهاى باشد. 45. بىگمان، پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند. 46. با سلامت و امنيت بدان درآييد. 47. آنچه از كينه در دلهايشان استبركَنيم؛ همه با هم برادرند، و بر تختهايى روبهروى يكدگرند. 48. در آنجا نه رنجى به آنان مىرسد، و نه به بيرون رانده مىشوند. 49. بندگانم را آگاه كن كه همانا منم آن آمرزگارى كه مهر مىورزد. 50. و كيفرم آن كيفر دردناك مىباشد. 51. و آنان را خبر ده از ميهمانانى كه بر ابراهيم درآمدند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 264