نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 284
18. هر كه بهره زود گذر [دنيوى] خواهد، از آن براى هر كه بخواهيم، هر چه بخواهيم مىبخشيم، آنگاه دوزخ را براى وى مقرر مىداريم كه در آن آيد نكوهيده و رانده از هر جا. 19. و هر كه سراى آخرت را خواهد و براى آن با تمامِ توان كوشد، و مؤمن باشد؛ اينانند كه مورد تقدير است كوششِ آنها. 20. هر يك از آنان و اينان را از بخشش پروردگارت بهرهور مىسازيم، و بخشش پروردگارت هيچ دريغ نگرديده [از شما]. 21. بنگر كه چگونه برخى از آنها را بر برخى ديگر برترى داديم، و درجات آخرت است برتر و والا. 22. معبودى ديگر را همتاىِ خدا مدان، كه بنشينى نكوهيده و مانده از هر جا. 23. پروردگارت مقرر فرمود كه: جز او را نپرستيد، و به پدر و مادر نيكى كنيد؛ و اگر يكى از آن دو و يا هر دو در كنارت سالخورده شدند، به آنان «اف» مگو، و آنان را مران از خويش؛ و با آنان سخن بگو، به گونهاى زيبا. 24. برايشان از سرِ مهر، بالِ فروتنى فرو گستر، و بگو: پروردگارا، همانگونه كه مرا در خُردى پروردهاند، اكنون رحمتشان فرما. 25. پروردگارِتان آگاهتر است بدانچه در دلهايتان داريد؛ اگر نكوكار باشيد، بدانيد كه اوست آمرزگارِ توبهكنندهها. 26. و حق خويشاوند و بينوا و در راه مانده را بده، و بپرهيز از تباه كردن نعمتها. 27. بىگمان اسرافكاران برادران شيطانهايند و شيطان ناسپاس است پروردگارش را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 284