نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 289
67. چون شما را در دريا مشكلى رسد، تمام كسانى را كه جز او مىخوانيد فراموش مىكنيد؛ و چون به خشكى رساندتان، پشت مىكنيد؛ و انسان همواره ناسپاس است [در برابر نعمتها]. 68. آيا ايمن شديد از اينكه بهناگاه شما را در گوشهاى از زمين فرو برد، يا طوفانى شِنْبار بر شما بفرستد، آنگاه براى خويش نمىيابيد كارسازى را. 69. آيا ايمن شديد از اينكه بار ديگر شما را بدان [دريا] بازگرداند، و تندبادى شكننده بر شما بفرستد، و به خاطر ناسپاسىتان غرقتان سازد؛ آنگاه براى خويش نمىيابيد خونخواهى در برابر ما. 70. ما آدمىزادگان را گرامى داشتهايم، و آنان را در خشكى و دريا برنشاندهايم، و از پاكيزهها روزيشان دادهايم و بر بسيارى از آفريدگان خويش برترى بخشيدهايم ايشان را. 71. روزى كه هر گروه از مردم را با پيشوايشان فرا خوانيم؛ پس، كسانى كه كارنامهشان را به دست راستشان دهند، آنان كارنامه خود را همى خوانند و بر آنان ستم نرود به اندازه نخك هسته خرما. 72. هر كه در اين جهان كوردل است در آن جهان كورتر است و گمراهتر از اينها. 73. چيزى نماندهبود كه از آنچه به تو وحى كردهايم تو را بلغزانند، تا جز آن را بر ما بندى، و آنگاه بىگمان دوست مىگرفتند تو را. 74. و اگر استوارت نمىداشتيم، نزديك بود اندكى بگرايى به آنها. 75. آنگاه دو چندان در زندگى و دو چندان پس از مرگ [عذاب] مىچشانديمت؛ آنگاه براى خويش ياورى نمىيافتى در برابر ما.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 289