ترجمه قرآن - صلواتى، محمود - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 288

59. از فرستادن معجزات چيزى بازمان نداشت مگر اينكه پيشينيان، آنها را دروغين خواندند؛ و ما به ثمود ماده شترى كه معجزه‌اى نمايان بود داديم، ولى بدان ستم كردند؛ و ما معجزات را نمى‌فرستيم مگر براى بيم رساندن [به انسانها].
60. و هنگامى را [به ياد آور] كه تو را گفتيم: پروردگارت مردمان را فرا گرفته‌است، و ما آن خوابى را كه به تو نمايانديم، و آن درخت نفرين شده در قرآن، تنها براى آزمايش مردم بود؛ ما آنان را بيم مى‌دهيم ولى جز سركشى بزرگ نمى‌افزايد آنان را.
61. و آنگاه را [به ياد آور] كه به فرشتگان گفتيم: بر آدم سجده بريد، همه سجده بردند مگر ابليس كه گفت: آيا سجده كنم براى كسى كه از گِل آفريده‌اى او را؟
62. [سپس‌] گفت: خواهى ديد! همين كه بر من برتريش دادى، اگر تا روزِ رستاخيز مهلتم بدهى، مگر اندكى لگام مى‌زنم تمام فرزندانش را.
63. فرمود: برو؛ هر يك از آنان كه پيروت گردد، بى‌گمان دوزخ كيفرِ شماست؛ كيفرى توانفرسا.
64. از ايشان هر كه را توانستى با آوازت به صحنه كشان، و سوارگان و پيادگانت را بر سرشان بتاز، و در اموال و فرزندانشان مشاركت نما، و وعده‌شان بده؛ و شيطان جز فريب وعده نمى‌دهد آنان را.
65. امّا بر بندگانم تو را سلطه‌اى نمى‌باشد، و براى كارسازى بسنده است پروردگارِ تو تنها.
66. پروردگار شما، همان كه در دريا كشتى را براى شما به پيش مى‌راند، تا از نعمتش بهره‌ور شويد؛ به راستى او با شما دارد مهربانيها.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 288

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست