نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 293
105. ما آن [/ قرآن] را به حق فرستادهايم، و به حق فرود آمده است؛ و جز مژده رسان و بيمدهنده نفرستادهايم تو را. 106. و قرآنى كه بخش بخش كردهايم، تا آن را با درنگ بر مردمان خوانى؛ و اندك اندك فرستادهايم آن را. 107. بگو: بدان بگرويد يا نگرويد، كسانى كه پيش از آن دانش يافتهاند، هرگاه بر آنان خوانده مىشود به سجده درافتند بر زنخدانها. 108. و مىگويند: منزه است پروردگارِ ما! به راستى كه شدنى است وعده پروردگارِ ما. 109. بر زنخها افتند و گريند و افزايد بر فروتنى آنها. 110. بگو: «خدا» را بخوانيد يا «مهر گستر» را؛ هر كدام را بخوانيد او را نامهايى نيكوست. و نمازت را نه بلند بخوان نه آهسته، و ميان اين و آن برگزين راهى را. 111. و بگو: سپاس خداى را كه نه فرزندى گزيده، نه در جهاندارى انبازى گرفته، نه از زبونى سرپرستى دارد؛ و بسيار بزرگ شمار او را. سوره كهف (غار) اين سوره در مكّه فرود آمده و 110 آيه است. 1. سپاس خداى را كه اين كتاب [آسمانى] را بر بندهاش فرو فرستاده و در آن ننهاده هيچ گونه كژى را، 2. كتابى استوار كه از سوى او به كيفرى سخت بيم مىدهد، و مؤمنانِ نيكوكار را نويد مىدهد كه پاداشى نيكوست آنان را. 3. كه هميشه ماندگارانند در آنجا. 4. و تا بيم دهد كسانى را كه گفتهاند: فرزندى برگزيده خدا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 293