نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 299
46. اموال و فرزندان زيور زندگانى دنيايند؛ و نيكىهاى ماندگار نزد پروردگار توست خوش پاداشترين و اميدبخشترين آرمانها. 47. روزى را [به ياد آور] كه كوهها را برانيم، و زمين را بىهيچ پوششى بينى، و آنان را گردآريم، و هيچ فرو ننهيم از آنها. 48. همه صف زده به پروردگارت عرضه مىگردند؛ اكنون به نزد ما آمديد همانگونه كه براى نخستين بار شما را پديد آورديم؛ و مىپنداشتيد كه وعدهگاهى قرار نمىدهيم از براى شما. 49. و كارنامهها را به ميان آرند، و تبهكاران را از آنچه در آن است بيمناك مىبينى، و مىگويند: واى بر ما، اين چه كتابى است كه هيچ خرد و كلانى را فرو نگذاشته مگر آنكه آن را برشمردهاست؛ و آنچه را كردهاند پيش رو بينند. و پروردگارت موردِ ستم قرار نمىدهد هيچكس را. 50. و آنگاه را [به ياد آور] كه به فرشتگان گفتيم: سجده بريد آدم را، پس همه سجده بردند مگر ابليس كه از جن بود، و از فرمان پروردگارش سرپيچيد. آيا شما او و فرزندانش را به جاى من سرپرست مىگيريد؛ با آنكه آنان دشمنان شمايند؟ و چه جايگزين بدى هستند براى ستمگرها. 51. من نه آنان را در آفرينشِ آسمانها و زمين به گواهى گرفتم، نه در آفرينشِ خودشان؛ من آن نيستم كه تكيه كنم به گمراهكنندهها. 52. و روزى را [به ياد آور] كه فرمايد: انبازان مرا كه برايم مىانگاشتيد فرا خوانيد. آنان را فرا خوانند ولى پاسخشان را ندهند؛ و ما پرتگاهى را مىنهيم در ميانه آنها. 53. و گنهكاران آتش [دوزخ] را بينند و دريابند كه در آن افتند، و نخواهند يافت از آن راهِ گريزى را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 299