نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 310
65. پرورگار آسمانها و زمين و آنچه در ميانه آنهاست. او را پرستش كن و در پرستشش شكيبا باش. هيچ همنامى براى وى مىشناسى آيا؟ 66. و آدمى گويد: چون بميرم، آيا برانگيخته مىشوم از جا؟ 67. مگر آدمى به ياد نمىآورد كه پيش از اين، كه چيزى نبود آفريديم او را؟ 68. پس، به پروردگارت سوگند كه با شيطانها محشورشان مىسازيم، آنگاه به زانو افتاده، پيرامونِ دوزخ گرد مىآوريم همه را. 69. آنگاه از هر گروه، گستاخترين افراد به خداىِ مهرگستر را مىكنيم جدا. 70. آنگاه، خود داناتريم كه كدامين يك سزاوارترند براى درافتادن به آتشها. 71. هيچ يك از شما نيست مگر آنكه بدان درآيد. اين امر بر پروردگارت حتمى است، بى هيچ چون و چرا. 72. آنگاه پارسايان را مىرهانيم؛ و ستمگران را به زانو در افتاده، رها مىكنيم در آنجا. 73. اين از آن روست كه چون آيههاى روشنگر ما بر آنان خوانده مىشود، كافران به مؤمنان گويند: كدامين يك از ما دو گروه به جايگاه برتر است و داراى آراستهترين محفلها؟ 74. پيش از آنان بسا نسلها را به تباهى برديم، كه بودند خوش ساز و برگتر و فريباتر از اينها. 75. بگو: هر كه در گمراهى است، بايد خدا مهلتش دهد تا وعده خدا- عذابِ [دنيا] و يا روز رستاخيز- را بيند؛ و به زودى خواهند دانست كه چه كسى است به جايگاه بدتر و داراى ناتوانترين ارتشها. 76. خدا راهيافتگان را رهنمونى افزايد، و نيكىهاى ماندگار نزد پروردگارِ توست به پاداش برتر و نيكوترين فرجامها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 310