نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 311
77. آيا ديدى آن كس را كه به آيههاى ما كفر مىورزيد و مىگفت: بىترديد اموال و فرزندانِ فراوان مىدهند مرا؟ 78. آيا غيب مىدانست يا از خداى مهرگستر گرفتهبود پيمانى را؟ 79. هرگز! به زودى آنچه را مىگويد، مىنگاريم و بر او مىافزاييم كيفرها. 80. آنچه را مىگويد، خود به ميراث مىبريم و مىآيد نزد ما تنها. 81. برگزيدند خدايانى را، تا مايه عزتشان باشد به جاى خدا. 82. هرگز! به زودى بندگى شان را نپذيرند و مىگردند دشمن آنها. 83. آيا ندانستهاى كه ما شيطانها را بر كافران گماشتهايم، تا آنان را برانگيزند به زشتىها. 84. پس در كارشان شتاب مكن، كه ما مىشماريم كارهاى آنان را. 85. روزى كه در پيشگاه آن مهرگستر، به ميهمانى فرا مىخوانيم پارسايان را. 86. و چون رمههاى تشنه به دوزخ مىرانيم گناهكاران را. 87. از شفاعت برخوردار نمىشوند مگر كسانى كه گرفتهاند پيمانى از خدا. 88. و گفتند: آن مهرگستر گزيده فرزندى را! 89. به راستى بر زبان مىرانيد گفتارِ ناپسندى را، 90. نزديك است كه از اين [سخن] آسمانها فرو پاشد و زمين بشكافد، و به سختى پاره پاره شوند كوهها. 91. از اينكه فرزندى را قائل شدند براى خدا. 92. خداى را نسزد كه گزيند فرزندى را. 93. هر كه در آسمانها و زمين است، نيست مگر آنكه بنده آيد نزد خدا. 94. به حسابشان آورده و برشمردهاست آنان را. 95. و روز رستاخيز همه به نزدش آيند يكّه و تنها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 311