نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 329
82. و از شياطين گروهى براى وى غواصى و كارهايى جز اين مىكردند، و ما مراقب بوديم كارهايى را كه مىكردند. 83. و ايّوب را [به ياد آور] آنگاه كه پروردگارش را خواند كه به من آسيبى رسيدهاست، و تو بهترين كسانى هستى كه مهر مىورزند. 84. پس دعايش را اجابت كرديم و آسيبى را كه به وى رسيدهبود برطرف كرديم، و كسانش را، و افزون بر آن همانند آنان را به وى عطا كرديم؛ تا رحمتى از سوى ما و پندى براى پرستندگان باشد. 85. و اسماعيل و ادريس و ذوالكِفْل را [به ياد آور] كه همه از شكيبايان بودند. 86. و به مهر خويش درآورديمشان؛ كه از شايستگان بودند. 87. و ذوالنون [/ يونس] را [به ياد آور] كه خشمگنانه رفت و همى پنداشت كه هرگز بر وى تنگ نمىگيريم، تا در آن تاريكىها ندا در داد كه معبودى جز تو نمىباشد؛ تو منزهى! بىترديد من از كسانى بودم كه ستمكارند. 88. پس دعايش را اجابت كرديم، و از اندوهاش رهانيديم، و بدينسان مىرهانيم كسانى را كه مىگروند. 89. و زكريّا را [به ياد آور] آنگاه كه پروردگارش را خواند، كه پروردگارا مرا تنها مگذار؛ و تو بهترين كسانى هستى كه ميراث مىبرند. 90. پس دعايش را اجابت كرديم، و يحيى را بدو بخشيديم، و همسرش را براى وى شايسته گردانديم. اينان بودند كه در نكوكارى شتاب مىكردند، و ما را از روى بيم و اميد مىخواندند، و پيوسته براىِ ما فروتن بودند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 329