نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 361
12. چون [دوزخ] از جايگاهى دور بيندشان، از آن مىشنوند خشم و خروشى را. 13. و چون آنان را دست و پا بسته در تنگنايى از آن درافكنند، آنجاست كه برمىكشند فرياد واويلا. 14. امروز يكبار مگوييد واويلا، بسيار بگوييد واويلا. 15. بگو: آيا اين بهتر است يا بهشت جاودانى كه پرهيزگاران را وعده دادهاند، كه پاداش و فرجامى است آنان را؟ 16. در آنجا هرچه بخواهند دارند، و خود جاودانهاند؛ اين وعدهاى است كه پروردگارت بر عهده گرفته است آن را. 17. روزى كه آنان را با آنچه به جاى خدا مىپرستيدند، گرد آورد و فرمايد: آيا اين شما بوديد كه بندگانم را به كژراهه كشانيديد، يا اين خود بودند كه نپوييدند راه درستى را؟ 18. گويند: بار خدايا منزهى! مارا نرسد كه جز تو سرورى گيريم، ولى تو خود آنان و پدرانشان را بهرهور ساختى چندانكه فراموش كردند يادت را و مردمى شدند گرفتار تباهيها. 19. اكنون [خدايانتان] در آنچه گوييد دروغينتان خواندند؛ پس نه چارهاى توانيد، و نه نصرتى يابيد؛ و كيفرى سهمگين مىچشانيم به هركه ستم كرده از شما. 20. پيش از تو پيامبران را نفرستاديم مگر آنكه [آنان نيز] خوردنى مىخوردند، و در بازارها راه مىرفتند، و برخى از شما را آزمون برخى ساختهايم، آيا مىشكيبيد؟ و پروردگار توست بينا.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 361